Een druk weekend!!

Vrijdag 6 maart hebben de verhuizers onze spullen gebracht. Ze hadden om 9 uur afgesproken, maar kennelijk was het nog smokotime, want ze kwamen 1,5 uur later. Van mijn werk had ik een ochtend vrijgenomen, maar dat was toch even te hoopvol geweest. De mannen verlieten het terrein weer om half 3. Het was een enorme chaos in het huis geworden. Gelukkig kregen we hulp van Anita met het opbergen van alles. De jongens waren dolblij toen ze uit school kwamen, eindelijk weer hun eigen spulletjes na 5 maanden. Overal moest tegelijk mee gespeeld worden. Maar het belangrijkste voor ze was uiteraard de Lego en hun computers. 's avonds maar een wijntje genomen op de goede afloop.

Zaterdag 7 maart is Kitty verder gegaan met het uitpakken en opruimen van de dozen. Er blijkt toch wel wat gebroken te zijn. De (oude) televisie blijkt een grote schuur aan de bovenkant te hebben. En een doos met net oud onvervangbaar serviesgoed ligt vol met kleine stukje kapot servies. Balen :-( Maar ja, dat is het risico van verhuizen... Kijken hoe we dit gaan oplossen met de verhuizer. Zelf ben ik de hele dag met verf in de weer geweest in de slaapkamer van Kevin.

Overdag zijn er in Westshore bootraces aan de gang. Het geeft zo veel lawaai, datje elkaar boven bij ons op de heuvel nauwelijks kunt verstaan.

Zondag 8 maart worden we om half een gebeld door Anita. Er is op hemelsbreed 500 meter van ons huis een kleine walvis gestrand. We zijn meteen naar beneden gelopen om te gaan kijken. Dit zie je (gelukkig) niet elke dag. Het was toch wel een aandoenlijk gezicht, zo een kleine jonge walvis half in het water aan het strand. Ik kreeg de tranen in mijn ogen ervan. Ik denk dat de walvis gedesoriënteerd is geraakt door de botenrace. 2 Maori-vrouwen probeerde nog met gezang de walvis terug te sturen. Later tijdens het schilderen tussen 15.00 en 16.00 uur voelde ik zijn lichtje uitgaan. Het was net of er een sterretje doofde.